داستان

توی این صف طویل و بی انتها دخترکی با موهای بور و چشمان آبی وول میخورد و با شیطنتی آشنا برای سالواتوره سعی میکرد دیگران را پشت سرگذاشته و نوبتش را جلو بیاندازد. دخترک توجه او را جلب کرد، از جا برخاست تا او را دقیق تر ببیند. دخترک وول میخورد، بی قرار می جنبید، هی خودش را لابلای دیگران پنهان میکرد

لیبرال می گفت: "سه عامل باید شالوده ی هر جامعه ای را تشکیل بدهد: آزادی، امنیت و ابتکار. جامعه ای که از آزادی محروم است فاقد هر گونه آرمان، فکر صائب، انگیزه ی کار خلاق و اعتماد به آینده خواهد بود. جامعه ای که امنیت ندارد پایمال یأس و لاقیدی است. و بالاخره، جامعه ای که در آن ابتکار وجود ندارد نمی تواند احتیاجات خود را برآورد و به تدریج مفهوم وطن از آن رخت برمی بندد."

حالا وقتشه

این ترجمه را به پایمردانی تقدیم می کنم که ;محکوم به زندگی در دوران بی قانونی اند و «آری» نمی گویند. به همۀ کارگران، به فعالان شریف سندیکائی، به کمونیستهای صبور. به آزاد زنان و آزاد مردان پیکارگر جامعۀ انسانهای آزاد آینده.

اگر كوسه ها آدم بودند،در قلمروشان البته هنر هم وجود داشت: تصاویری زیبا وجود می داشت که در آنها،دندانهای كوسه در رنگهایی با شکوه دیده می شد، و حلقوم کوسه مثل باغ با صفائی که می شد در آنها،حسابی ورجه وورجه کرد.