
جان اشتاين بک(1902-1968)
اشتاينبک خالق داستانهای کوتاه و رمانهای بسياری است که از مهتمرين آنها که به فارسی ترجمه شده، "خوشههای خشم" و"موشها وآدمها" را میتوان نام برد. آثاراشتاينبک ترکيبی ازناتوراليستم و رئاليسم اجتماعی و برگرفته از واقعيّات جامعه است که غالباً با توصيفی شاعرانه واثرگذار در بارۀ انسان و طبيعت و جامعه همراه میباشد. او درسال 1962 جایزۀ نوبل ادبیات(که هنوز تتمههايی ازاعتبار خود را حفظ کرده بود وچون امروز کاملاً درهمسويی با ليبراليسم و پستمدرنيسم مسلط جهانی آلوده نشده بود) را «به خاطرنوشتههای واقع گرایانۀ توأم با تخیل و طنز دلسوزانه و نقادانۀ زيست اجتماعی»دريافت نمود.
اشتاين بک درمجموعه داستانهای چمنزارهای بهشت، با حکايت دوازده داستان به توصيف زندگی خانوادههايی میپردازد که به دهی در کاليفرنيا آمدهاند. از تلاش و کوشش طاقتفرسای آنان برای زندگی بهتر میگويد، از رنجها و شکستهايشان، از پيروزیها و شادیهاشان و از چالشهاشان در برابر کسانی که تداوم زيستشان منوط به بهرهبری از کار ديگران است....
نظر شما