ارنست بوش خواننده و بازيگر انقلابی کمونيست

ارنست بوش

125 سال پیش، در 22 ژانویه 1900، ارنست بوش - بازیگر و خواننده آلمانی، ضد فاشیست، کارگردان تئاتر و خوانندۀ برجستۀ ترانه‌های انقلابی- متولد شد. اودر سال 1919 به عضويّت حزب کمونیست آلمان درآمد.

ارنست پسر یک بنّا بود و در قیام کارگری کیل در سال 1918 شرکت کرد. از سن 15 سالگی به عنوان شاگرد نصّاب، و سپس کارگرابزارساز در کارخانۀ کشتی سازی مشغول کار بود.

از سال 1920 به آموختن بازیگری و يادگيری آواز پرداخت و در سال 1924 در تئاتر شهر کیل مشغول به کار شد. در سال 1927 به برلین نقل مکان کرد و خیلی زود شروع به بازی در تئاترهای پایتخت و بازی در فیلم کرد. در این سال‌ها بود که به عنوان خواننده، اغلب در صحنۀ کنسرت و نيز در راهپیمایی‌های ضد فاشیستی آثاری اجرا می کرد و در رادیو هم مشغول به کار بود. او به نام خوانندۀ معروف اپرای اتریشی، «اورفئوس سرخ» (روتر اورفئوس) و «باریکادن-تاوبر» (باریکادن-تاوبر) نامیده می شد.

بوش به عنوان یک ضد فاشیست در سال 1933 مجبور به مهاجرت از آلمان شد. ابتدا به هلند رفت؛ و از آنجا خود را به اتحاد جماهیرشوروی رساند. وقتی برای اولین بار با یک چمدان نت به مسکو آمد، اصلاً انتظار نداشت که بتواند کنسرت برگزار کند. بنابراین، اولین سوال او این بود: "آیا به مکانیک واجد شرایط دراتحادجماهیرشوروی نیاز دارید؟" واين پاسخ را گرفت: «البته نیازاست، اما به خواننده‌های انقلابی بیشتر نیازاست». بوش در اتحاد جماهیرشوروی، نه تنها کنسرت‌ اجرا می‌کرد، بلکه با بازی در فیلم "مبارزان" گوستاو فون وانگنهایم به حرفه سینمایی خود نيز ادامه داد.

او در سالهای 1937-1938 در جنگ داخلی اسپانیا شرکت کرد و در ارتش جمهوری‌خواه به کارهای تبلیغاتی پرداخت.

در سال 1940 در فرانسه بازداشت، و در اردوگاه کار اجباری زندانی شد. در سال 1943 به گشتاپو تحویل داده شد، در زندان‌ های موآبیت و براندنبورگ دوران زندانی‌اش را طی کرد، و در جریان بمباران برلین توسط هواپیماهای آمریکایی به شدت مجروح شد. به طوری که صورتش تا حدی فلج شده بود.

درعين حال، صدای بوش که بر روی صفحه‌های گرامافون محفوظ مانده بود، هم در بین فعالان زیرزمینی ضد فاشیست آلمان و هم در جبهه‌ها شنیده می‌شد: ضبط آهنگ‌های آیسلر که توسط بوش اجرا می‌شد از طریق تأسیسات رادیویی میدانی توسط واحد تبلیغات ارتش شوروی به طرف دیگر خط مقدم فرستاده می‌شد. هاینارکیفاردت کارگردان و نمایشنامه نویس آلمانی، نویسندۀ نمایشنامۀ «ماجرای اوپنهایمر» به یاد می‌آورد:«...من اولین بار صدای بوش را نه در تئاتر، بلکه در یک سنگر مرطوب و کثیف در جبهه روسیه شنیدم. پاییز 1332 بود...عصر یک برنامۀ پنج دقیقه‌ای دیگر از بلندگوی گروه تبلیغاتی ارتش سرخ شنیدیم. پیام‌های کوتاه، اطلاعات، وسپس آهنگی که از یک ضبط صوت شکسته توسط یک بلندگوی قدرتمند از فاصلۀ تقریباً دوکیلومتری پخش می‌شد. من این آهنگ و کسی که آن را خوانده بود نمی‌شناختم...اما نمی‌دانم چرا برخلاف میلم نمی‌توانستم گوش نکنم... چه چیزی توجه من را به این صدا جلب می‌کرد؟ خوش صدا بود؟ البته که او خوش صدا بود. اما نه زیبایی صدا بود که مرا تسخیر می‌کرد، نه وضوح شگفت انگیز گرامافون، و نه غرّايی وصلابت صدا... این صدا چیزی می دانست که من نمی دانستم. این صدا می دانست که انسان، خرد و حقیقت پیروزخواهند شد... صدای ارنست بوش بود که از یک صفحۀ شکسته و از یک بلندگوی قدرتمند به ما می رسید.

ارنست بوش در سال 1945 توسط ارتش شوروی از زندان آزاد شد. از سال 1945 در برلین (GDR) زندگی و کار کرد، و به عنوان بازیگر برجستۀ تئاتر برلینر آنسامبل که توسط برتولت برشت تأسیس شده بود به شهرت رسید. او برندۀ جایزۀ بین المللی لنین "برای تقویت صلح در میان ملل" (1972) و نشان دوستی مردم (1975) شد، و در 8 ژوئن 1980 در برلین درگذشت.