مجموعه داستان در روشنايی روز

متن کامل کتاب در روشنايی روز

نوشته

کاتگوری

اگر نخوانده اید ...

مجموعه داستان‌های چمنزارهای بهشت
«می‌خواهم حرامزاده‌های حریص که مسئول این [وضعيّت رکود وافسردگی و گرفتاری کارگر] هستند، را شرمنده کنم.».(اشتاين بک)

ستاره (داستان کوتاه)
از وقتی خودم را به یاد می آوردم ستاره را هم به یاد می آوردم. هشت ماه از من بزرگتر بود که خودش می گفت فقط ‏شش ماه! از وقتی یادم می آمد مادرِ ستاره با سر و وضع مشابه او درحالیکه کیف چرم کوچکِ‌ پوسته پوسته شده اش ‏را زیر بغل گرفته بود در محله می آمد و می رفت. ستاره آن روزها می نشست جلوی درِ خانه و منتظر مادرش می ‏ماند تا برگردد. بعد مثل یک زن واقعی به مردها خیره می شد حتی به من.‏

برخورد (نمایشنامه)
یه آدم عاقل از خودش نمي پرسه یه قطره توي یه دریا تنهاست یا نه؟;یه قطره توي یه دریا تنها نيست،یه قطره توي یه دریا تنها نيست>یه قطره توي یه دریا هيچ وقت تنها نيست

مجموعه داستان در روشنايی روز
چند داستان از نويسندگان ملل اتحاد جماهير شوروی سوسياليستی

زنان شورش
«دستان زن کارگر و لباسش شاید زیبا نباشد ولی قلب او چنان در بدنش می‌تپد که ویژه طبقه و نوع اوست» /جوهيل

کارگر خوب کارخانه فولاد
احتمالا هرکس انتظار داشت که حالا من در سی سالگی همه ی ماجرا را فهميده باشم : ماجرا خیلي ساده بود يعنی مثل فيلم ها و داستان ها نبود که انتظار داشته باشی خانواده های فقیر و بدبخت از یک جايی به بعد با کار و کوشش مداوم کم کم خودشان را بالا بکشند.زهی خیال باطل. راه ها ی خیلی کمی برای بالا رفتن از نردبان خوشبختی برای پسری مثل من که از یک خانواده خیلی فقیر بودم وجود داشت اما ُخب تا دلت بخواهد راه بود، چاه بود و مصيبت برای این که همه چيز بدتر شود.بدبختی پشت بدبختی و تو می دانی که بدبختی ها تمام نمی شود"فاصله ی بين بدبختی ها زياد و کم می شود .در همچین زندگی به شما اطمیمنان می دهم چیزی به اسم خوب یا یک ذره خوب وجود ندارد، هميشه بدتر وجود دارد اما خوب تر نه"

سرود جبهه واحد - به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگران
سرود جبهه واحد - به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگران

واقعه نگاری یک قتل (رمان)
زن هایی که شوهرهایشان در کارخانه کار می کرد می آمدند جلوی در و بدرقه شان می کردند. هرکدام از مردها مثل قطره ی کوچکی از باران با کسانی که می شناختند قاطی می شدند و می رفتند. هر کدام ظرف غذایی را که از شب قبل آماده کرده بودند همراه خودشان داشتند و شاید به خاطر همین بود که شمرده شمرده و با احتیاط قدم برمی داشتند.