
Angelus Novus
بالهایم برای پرواز آماده اند
با میل بازگشتم
و ماندم زمان زندگیام را
زیرا که شانس نداشتم
گرهارد شلوم، سلامی از فرشته
نقاش سوئیسی، پل کله ( Paul Klee )، تصویری دارد بنام فرشته نو ( Angelus Novus). فرشته ای در این تصویر دیده میشود که بنظر میرسد میخواهد از چیزی دور شود که به آن خیره شده است. چشمهای فرشته به حد زیادی بازند، دهانش باز است و بالهایش گشوده. فرشته تاریخ میبایست چنین سیمایی داشته باشد. او روی خود را به بسوی گذشته برگردانده است. اگر گذشته برای ما به معنی سلسله ای از اتفاقات واقع شده هستند، برای فرشته این گذشته فقط یک فاجعه است که بی وقفه خرابه بر خرابه انباشته میکند و جلوی پای او میاندازد. او قصد تامل میکند تا بتواند به قتل رسیدگان را زنده کند و درهم شکستگی ها را دوباره پیوند زند. اما توفان شدیدی از بهشت آغاز به وزیدن میکند که در بالهای او گیر میکند و چنان نیرومند است که نمیگذارد که فرشته بالهای خود را ببندد. در حالی که بر انبوه خرابههای گذشته افزوده میشود، این توفان فرشته را به گونهای غیر قابل مقاومت بسوی آینده ای می راند که او پشتش را بآن کرده است. پدیده ای که ما نام آنرا پیشرفت گذاشته ایم، همین توفان است.
والتر بنیامین
ترجمه: تحریریۀ امید
http://www.mxks.de/files/phil/Benjamin.GeschichtsThesen.html
نظر شما