بهمن شفیق

برشت این شعر را در سال 1918 و در پایان جنگ جهانی اول سروده است. حکایت سربازی مرده است که از گور بیرون می کشند تا باز هم راهی جنگش کنند. بیست و اندی سال بعد گوئی همین حکایت تلخ بود که با آغاز جنگ جهانی دوم واقع می شد.

یک شناخت نسبتا کامل مارکسیسم، آن چنان که رفیقی به من اطمینان داد، امروزه روز بین بیست تا بیست و پنج هزار مارک طلا خرج بر میدارد.

سرود در باب تأثیر حیات بخش پول

این ترجمه را به پایمردانی تقدیم می کنم که ;محکوم به زندگی در دوران بی قانونی اند و «آری» نمی گویند. به همۀ کارگران، به فعالان شریف سندیکائی، به کمونیستهای صبور. به آزاد زنان و آزاد مردان پیکارگر جامعۀ انسانهای آزاد آینده.

بالائی ها

بالائی ها میگویند

پانردهم ژانویه مصادف است با سالروز قتل رهبران پرولتاریای انقلابی آلمان، رزا لوگزامبورگ و کارل لیبکنشت در سال 1919. یادشان گرامی باد.

به آنان که پس از ما به دنیا می آیند

ژنرال، تانک تو

اگر كوسه ها آدم بودند،در قلمروشان البته هنر هم وجود داشت: تصاویری زیبا وجود می داشت که در آنها،دندانهای كوسه در رنگهایی با شکوه دیده می شد، و حلقوم کوسه مثل باغ با صفائی که می شد در آنها،حسابی ورجه وورجه کرد.