..هربار که کارگر معدن
با ذهن پرسان و خستگی تن 
رو به خانه بازمی‌گردد 
به زمزمه‌ با خود می‌گويد
کسی اگر به دلخواه خود 
جامۀ فقر نمی‌کند بر تن 
يا به اختيار خود 
به جامۀ مرگ نمی‌دهد تن 
پس چيست آيا معمای جبر تن دادن
به غرّش ناگهانی يا زوزۀ تدريجی مرگ
در گورستان معدن؟
و چرا در پی وارون کردن تقدير اجباری
و ساختن زيست شايست خويشم برنمی‌آيم من؟ ..

محسن اخوّت(م.افق)

       گراميداشت کارگران و جانباختگان در معادن جهان